12 Eylül darbesi değişik görüşlerden bir çok insanı ya hayattan kopardı, ya da kapanması imkansız yaralar açtı ruhlarında. Diyaloglar, uzlaşmalar devreye girebilirdi, hatta bir milli birlik hükümeti ile olaylar yatıştırılabilir, demokrasi treni raydan çıkarılmazdı. 61 Anayasa’sı doğrultusunda toplumun sosyal ve demokratik gelişimi sağlanabilirdi. Ama şiddet olayları azdırıldı, halk kesimleri, örgütler provoke edildi. Bir darbenin zemini hazırlandı. Yazık oldu memlekete!
12 Eylül darbesinin mirası ise ülkenin 18 yıldır yaşadığı cenderedir. Darbe döneminde ayakta kalan neredeyse tek siyasi kutup olan siyasi islam, sonrasında türk/islam sentezi formülüyle daha da güçlendirildi. Toplumda ilerici unsurlar sindirilirken, muhafazakarlık pohpohlandı,kollandı. Sonuç AKP iktidarıdır. Başka bir deyişle AKP 12 Eylül’ün çocuğudur!
Bu süreçte acı çeken, savrulan, aşağılanan tüm insanların anısı önünde saygıyla eğiliyorum.